محبوب‌های سینمای ۲۰۱۸




۱. کتاب تصویر (ژان-لوک گدار)
۲. زاما (لوکرسیا مارتل)
۳. ترانزیت (کریستین پتزولد)
۴.  El Mar La Mar (جاشوا بونتا و جی.پی. اسنیادکی)
۵. کارخانه‌ی هیچ (پدرو پینیو)
۶. سوزاندن (لی چانگ-دانگ)
۷. رشته‌ی خیال (پل تامس اندرسون)
۸. سمت دیگر باد (اُرسن ولز)
 ۹کوانکوان و ناانسانها (برونو دومون)
۱۰مه سبز (گای مدین، اوان و گالن جانسون)
۱۱. سوگلی (یورگوس لانتیموس)
۱۲. کولو (ترزا ویلارده)
۱۳. آبی (آپیچاتپونگ ویراستاکول)
۱۴. علف (هونگ سانگ-سو)
۱۵. ملت مرده (رادو ژوده)

فیلم بیش از اندازه جدی گرفتهشدهی سال، با فاصلهای نجومی از هر فیلم دیگر: روما (آلفونسو کوارون).
کاغذیترین فیلم سال که ناتوان از خلق (و در نتیجه باوراندن) کمینهای از دنیای سینمایی خویش است: همه میدانند (اصغر فرهادی).

چند فیلم‌ مهمی که دیدارشان به سال بعد موکول شد: حیات رفیع (کلر دنی)، ارواح مردگان (وانگ بینگ)، گل (ماریانو لیناس)، مهم نیست که در تاریخ به عنوان بربرها به یاد آورده شویم (رادو ژوده)، ناجور بزرگ (جودی مک)، سفر روز طولانی به اندرون شب (گان بی)، غروب (لازلو نمش)، کلایمکس (گاسپار نوئه).

درخشان‌ترین فیلم قدیمی که امسال برای اولین‌بار دیدم: اروس + کشتار (یوشیگیگه یوشیدا، ۱۹۶۹).   

نظرات

پست‌های پرطرفدار