در سرخوشی‌های نود ساله بودن: مکاس
جیم جارموش در موردِ یوناس مکاس
یوناس مکاس جواهری است برای دنیا – اما در همان حال مردی است سخت دشوار برای طبقه‌بندی کردن. یک هنرمند و فیلمسازِ استثنایی، یک شاعر، یک مردم‌شناسِ فرهنگی، نگهبان، نمایش‌دهنده [ی آثارِ نایاب]، خاطره‌نویسِ بصری، تدوین‌گرِ ادبی، مأمورِ مخفی – و یک منیعِ مهار‌ناپذیرِ الهام.
تأثیری را که گذاشت نمی‌توان به آسانی جمع‌بندی کرد. تا آنجا که به من مربوط است می‌توانم بگویم، آنچه که انجام داد، ذهنش و چشم‌اندازِ گرانبهایی که گشود همچنان در کار، ذهن و چشم‌اندازهای پیشِ روی من جاری است و آن‌ها را تغذیه می‌کند. برای یوناس فرم‌ها سیال و به نظر جابجاشدنی با یکدیگرند، اما او به هر کدامشان با شگفتی و سرخوشیِ ویژه‌ای روی می‌کند. تنها می‌توانم امیدوارم باشم که بخشِ کوچکی از تأثیرهای زیبایی را که گذاشته و عشقش را به فرایندِ بیانگری همچنان در ذهن و کار و چشم‌اندازهای پیشِ رویم با خود داشته باشم.
منبع: سایت اند ساوند، شماره‌ی ژانویه‌ی 2013، از پرونده‌ی بزرگداشتِ مکاس
سپـاس فـراوان.
پاسخحذف