Journey of a Cine-Son
Journey of a "Cine-Son" (excerpt) from ibeescus on Vimeo.
این روزها مدام به یاد آورده می‌شود؛ در کتاب‌ها و مقاله‌ها و سخنرانی‌ها. او البته همیشه در حلقه‌های جدّیِ سینمادوستی نیرویی شوق‌انگیز بوده امّا رازِ این «بازگشت به سرژ»های مکرّرِ این روزها را شاید بتوان (با الهام از ادرین مارتین و بسطِ ایده‌ای از او) در خواست و اشتیاقی یافت به تجدیدِ دوباره‌ای در آرایشِ نیروها، در احساسِ نیاز و دعوت به تعریفی تازه از جهانِ سینه‌فیلیا و برانگیختنِ آن با یک نیروی انتقادیِ تازه‌تر. او در این بازیِ تازه هم می‌تواند یک سرچشمه‌ی الهام باشد و هم یک چهره‌ی نمادینِ معنابخش. چرا که شاید بیش از هر سینمادوستِ دیگری مفهوم سینه‌فیلیا را از «عشقِ فیلم» بودن به نیرویی انتقادگر و ستیزه‌جوتر فراتر برده است. … پُستِ بعدی این نکته را بیشتر باز خواهد کرد.
سفرِ پسرِ سینما فیلمی سه ساعته است از گفتگوی رژی دبره با سرژ دنی چند ماه پیش از مرگش، که نسخه‌ی کاملش در سه بخش، آن‌لاین در دسترس است (بخش‌های اوّل، دوّم و سوّم). متنِ کاملش را هم اینجا می‌توانید بخوانید.
وحید
پاسخحذفتا جایی که یادم هست، فیلم "شرم" را دوست نداشتی، (گویا یک ستاره داده بودی)،
راستش فیلم را دیدم، برخی فصلهای فیلم را خیلی دوست داشتم،
خوشحال می شوم چند خطی نظرت را راجع به فیلم بیان کنی...
با تشکر
سعید،
پاسخحذفشاید آن چند سطر را به صورتِ پستِ جداگانه بنویسم. اگر نه، در کامنتی ایده هایم را طرح می کنم که چرا فیلم را دوست نداشتم. حتمن خوشحال می شوم که بشنوم آن چه را که خودت در فیلم دوست داشتی.