آقای هو به روایت جیم جارموش
هو هوشیائو شین تنها جواهر گرانبهای سینمای معاصر تایوان نیست، بلکه گنجینه‌ای جهانی است. فیلمهای او برای من در میان الهام‌بخش‌ترین‌های سی سال اخیر بوده‌اند و کمال و ظرافتِ او به عنوان فیلمساز بی‌رقیب باقی مانده است. فیلم پس از فیلم هو هوشیائو شین ماهرانه توانسته توازنی بین نگاهِ کلانِ تاریخی و فرهنگی با کوچکترین، بی‌صداترین و درونی‌ترین جزئیاتِ فعل و انفعالاتِ فردی ایجاد کند. روایت‌های او ممکن است بداهه‌پردازانه و غیردراماتیک به نظر برسند و با این حال همگی در موردِ داستانگویی و زیبایی واریاسیون‌های آن هستند. و آن شیوه‌ای که دوربینش را می‌کارد هیچگاه کمتر از بدیع نبوده است.
فیلمِ تازه‌اش، سه دوران، نیز تازه‌ترین شاهکار اوست. به عنوانِ تریلوژی سه داستان عاشقانه، چانگ چن و شو کی به زیبایی عشاق تایوانی را در سه دوران مشخص تاریخی به تصویر می‌کشند: 1966، 1911 و 2005. اولین بخش (در 1966) به تنهایی یکی از کاملترین قطعاتی است که در سینما دیده‌ام. دومی، که در روسپی‌خانه‌ای در 1911 می‌گذرد، به صورتِ قابل ملاحظه‌ای گفتگو و مبادله‌ی کلامی را می‌کاود، آن هم با تقریبا حذف کامل صدا، و سرانجام آخرین قطعه ما را در تایپه‌ی معاصر رها می‌کند – در شهری با تغییراتِ سریع اجتماعی و چشم‌اندازهای فیزیکی، جایی که تکنولوژی تاثیر مهیبی بر مراوده‌های لطیفِ انسانی می‌گذارد. طنینِ این سه داستانِ ترکیبیی، تفاوت‌ها و شباهت‌هایشان، سکون و سادگی ظاهری‌شان، مرا در حالتی رویاگون رها می‌کند – چیزی که تنها پس از بزرگترین تجربه‌های سینمایی رخ می‌دهد.
حالا سرانجام، برای نخستین بار، یکی از فیلمهای هو هوشیائو شین در آمریکا توسط IFC اکران می‌شود. و این برای من به عنوان یک دوستدارِ پر و پا قرص بیش از اندازه شادی‌بحش است.
جیم جارموش به بهانه‌ی اکران سه دوران در سال 2006 در نیویورک
سلام به گرینگوی عزیز
پاسخحذفچه اظهار نظر خوب و کاملی کرده جارموش در مورد او .
به مزاج من که خوش اومد . حتما برای تو هم همین طور بوده.
دو سوال
تو فیلم Day of wrath (کارل تئودور درایر) رو دیدی ؟
همچنین زنان بدون مردان (شیرین نشاط)رو چی؟
بیکرانه ارادتمند و دوستدار تو : ناجور
به رضای عزیز
پاسخحذفدرایر استادی بی مانند است و روز خشم یکی از کاملترین فیلمهای او. برای من این یکی از بزرگترین فیلمهای تاریخ سینماست.
فیلم شیرین نشاط در نوبت دیده شدن است.
شاد باشی و ممنون از لطفت
سلام آقای وحید مرتضوی. امیدوارم خوب باشید. با وبلاگ شما از طریق دوستم امیر للهی آشنا شدم. از ترجمه‌هاتون استفاده می‌کنم. و از زحماتتون متشکرم. امیدوارم فرصتی پیش بیاد تا بتونیم با هم هم‌کاری بکنیم. فعلن خدانگه‌دار
پاسخحذفسلام وحید جان
پاسخحذفدو فیلم جان کاساوتیس را در آرشیوم دارم اما هنوز سراغ آنها نرفته ام ولی حالا که آنها را ستاره باران کرده ای حتما در اولین فرصت خواهم دید.
فقط بد نیست چند خطی راجع به این فیلمها بگویی تا قبل از دیدن فیلم پیش زمینه ای داشته باشم. چون 4 و 5 ستاره دادن به فیلمی از طرف تو به یک فیلم جای شگفتی دارد و دیدن فیلم واقعا باید هیجان انگیز باشد... ;)
به دوست ناشناس
پاسخحذفسلام و ممنون از لطفتون
به سعید
در مورد کاساوتیس می نویسم ولی نه چند سطر که بیشتر! ... "چهره ها" یکی از دو پست بعدی است. :)
سلام بر وحید عزیز
پاسخحذفدلم برای یه مکالمه تلفنی، حتی کوتاه تنگ شده برایت. خبری از خودت بده
ارادتمند
جواد جان سلام
پاسخحذفمن هم همینطور ...
ایمیلی برایت می فرستم و حرفها بماند برای آنجا
:)
متن انگلیسی این نوشته رو از کجا می شه پیدا کرد؟
پاسخحذفبه دوست ناشناس
پاسخحذفلینکهای فراوانی برای متن اصلی این نوشته می‌توانید پیدا کنید. این دم‌دست‌ترینشان:
http://en.wikipedia.org/wiki/Three_Times
این خانم شو کی هم که در این فیلم جناب شین حظور دارند به غایت وجیه و ملیح هستند. در این فیلم که حجب و حیا را هم اضافه کرده اند. در
پاسخحذفترانسپورتر 1 هم به تنهایی یکی و دو ستاره به فیلم اضاف می کنند.
ضمنا" همان رضا رادبه هستم نمی دانم چرا این شکلی شد اسمم به هر حال چاکرم.
آهان حالا درست شد. منظور نظر اینکه آسیای جنوب شرقی داف خوبرو کم ندارد و خوش سسلیقه گی هوشائو شین قابل تحسین است
پاسخحذفدلم یه ماجرا به روایت مرتضوی می خواد...
پاسخحذفممنونم ماهور عزیز
پاسخحذفظرف امروز یا فردا به روز می‌شه اینجا
:)