آغاز دوباره

گرینگوی پیر پس از یک سال و اندی دوباره احیا می شود! دلایل نوشتن همانها هستند که در یادداشت اول آمده بودند و دلایل ننوشتن هم تنبلی و بی حوصلگی و روزمرگی و توجیه و ...همه ی آنچه که توجیه همه کاری هستند در ایران امروز! این که این بار تا کی خواهم توانست ادامه دهم را مطمئن نیستم. تعداد تصمیم های گرفته شده و کارهای به پایان نرسانده ام از شمار خارج است و دلایل هم پیشاپیش معلوم. هر چند که امیدوارم این وبلاگ به پیروی از اسمی که به آن مزین است راهش را تا آخر ادامه دهد. و تناقض اصلی همچنان پابرجاست می نویسی به این امید که شاید این راهی باشد برای گریز از روزمرگی پیرامون یا می نویسی تا که در این بازی دسته جمعی وبلاگ داشتن شرکت کنی